Αγαπητό αναγνωστικό κοινό καλημέρα σας!
Σήμερα θα επιχειρήσουμε να αγγίξουμε ένα ζήτημα που απασχολεί το βασανισμένο μυαλό της γράφουσας εδώ και πολλά χρόνια. Ένα δίλημμα που παρά τις αγόγγυχτες μου προσπάθειες, παραμένει δυσεπίλυτο και δεν μου μένει παρά να καταφύγω σε εσάς, μήπως με διαφωτίσετε.
Έχω λοιπόν επανειλημμένα προβληματιστεί για το πως θα πρέπει να αντιδράσω σε περίπτωση που αντιληφθώ φίλη/φίλο ή ακόμη και γνωστή/γνωστό να έχει υποβληθεί σε επέμβαση αισθητικής φύσης. Εννοείται ότι αναφέρομαι στην περίπτωση που δεν μου το έχει εκμυστηρευθεί, αλλά είναι εμφανής η διαφορά. Κάπου εδώ να σημειώσω πως αν και η παρατηρητικότητα είναι ένα από τα δυνατά μου σημεία, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, έχω διαπιστώσει ότι ενώ εντοπίζω αόριστα μια κάποια αλλαγή, πολύ σπάνια πάει το μυαλό μου στην αισθητική επέμβαση. Αντίθετα, της μάνας μου για παράδειγμα, δεν της ξεφεύγει ούτε εγχειρισμένη μύτη, ούτε σιλικόνη στα βυζιά, ούτε λίφτιγκ, μην σου πω είναι σε τέτοιο προχωρημένο επίπεδο που τις προάλλες μου είπε "αυτή έβαλε ζυγωματικά"!
Τέλος πάντων, είχαμε πάει σε μια βάφτιση πριν μερικές μέρες και ξάφνου προβάλλει η νονά, κόρη οικογενειακών μας φίλων που είχαμε να δούμε εδώ και μια δεκαετία περίπου. Η μάνα μου αφού της πήρε μερικά δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσει ότι αυτή ήταν η άχαρη έφηβη που θυμόταν, με απαράμιλλο ενθουσιασμό γυρίζει και της λέει: "Αγάπη μου δεν σε κατάλαβα, έκαμες τη μύτη σου!" Αποσβολωμένη εγώ, αφού ξεπέρασα το πρώτο σοκ -σκεφτόμενη ότι δεν θα συνηθίσω ποτέ κάτι τέτοια- άρχισα τα χαμόγελα αμηχανίας, την αλλαγή θέματος -"Ωραίος ο μπουφές, δοκιμάσατε την πάπια;" και κάτι άλλα άσχετα προκειμένου να πέσει στα χαμηλά. Τζάμπα κόπος! Ατού ο Γαβρίλης και να θέλει να μάθει και πληροφορίες επί του προκειμένου. "Πως και το αποφάσισες", "που έκανες την επέμβαση", "πως άλλαξε η ζωή σου" και άλλα τέτοια και εμένα δεν άνοιγε η γη να με καταπιεί! Η κοπέλα της απαντούσε, δεν βάζω όμως και το χέρι μου στη φωτιά για το πόσο άνετα ένιωθε κατά τη διάρκεια αυτής της εξομολόγησης σε μια κυρία που μέχρι εκείνη τη μέρα αμφιβάλλω αν θυμόταν την ύπαρξη της.
Περιττό να πω το κατσιάδιασμα που υπέστη η μάνα μου όταν επιτέλους την τράβηξα να φύγουμε, αλλά εκείνο που εξακολουθεί να με προβληματίζει είναι που εκείνη επιμένει ότι όποιος προχωρεί με αισθητική επέμβαση, ουσιαστικά αναμένει μια καλή κουβέντα για τα νέα του προσόντα και συνεπώς είναι θέμα καλής συμπεριφοράς η επισήμανση και κατ' επέκταση η φιλοφρόνηση!
Γι' αυτό σε ρωτώ αγαπημένε αναγνώστη, τι κάνεις εσύ σε αυτές τις περιπτώσεις; Το λες ή δεν το λες; Παίζει ρόλο σε ποιο σημείο του σώματος έγινε; Αν πέτυχε ή όχι; Μέχρι ποιο σημείο θεωρείς κοινωνικά αποδεκτές αλλά και θεμιτές τις ερωτήσεις;
Υ.Γ. Θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα η υποβολή σχολίων από άτομα που έχουν υποβληθεί σε αισθητική επέμβαση!
Δεν έκαμα έτσι ιστορία, και νομίζω ότι εγώ θα αντιδρούσα με ατάκα τύπου "κάτι άλλαξες εσύ, κάτι έκαμες; έννεν το μαλλί, όι όι, κάτι άλλον είναι...καλάν, εν το πιστεύκω, έκαμες τη μύτη σου; χαράς στο κουράγιο σου, φαίνεται ωραία δουλειά, εν τζείνο που λες ομόρφυνε το πλάσμα, όι κάτι ιστορίες που κάμνουν άλλες, αφύσικα πράματα τζαι λαλείς μα δε την εγίνικεν σαν την Κλάραμπελ την πιπποσhειλού για παράδειγμα...όι όι, αλήθκεια πάει σου! χαχα, τι λέμε σε έτσι περιπτώσεις; με γειά; χαχα"-έξιτ από την περίεργη σκηνή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρά μάλλον εξαρτάται από το τι σχέση έχεις με τον άλλο, το αν η επέμβαση έγινε σε πιο προσωπικό σημείο του σώματος, κλπ...
συμφωνώ με μουνλάιτ:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. εξαρτάται από το θάρρος που έχεις του άλλου
2. γουωτέβερ το θάρρος, ξακινάς με ένα "κάτι έκαμες εσύ, ομόρφυνες!"
3. αν παραδεχτει πλαστική επέμβαση θα έλεγα "μπράβο ρε, μακάρι να είχα τζι εγώ την τόλμη να κάμω το τάδε". Αν δεν παραδεχτεί, χέστηκα, αφήνω το τζιαμέ.*
4. το πού πώς πότε κτλ που έκαμνε η μάμα σου, θα το έκαμνα μόνο αν ένιωθα ότι ο άλλος ήταν ακομπλεξάριστος και άνετα θα μου έλεγε.
5. για βυζιά ούτε λόγος α.
6. έκαμα το ως τωρά με μαλλιά και αδυνάτισμα. "Κάτι έκαμες εσύ, ομόρφυνες, αδυνάτισες!" και μετά το "ευχαριστώ, ναι" δεν συνέχισα με "ποια δίαιτα έκαμες, τι μπαλονάκι έβαλες, πόσα χάπια ήπιες κτλ"
*προσωπικά, εν με κόφτει ένηγουέη :)
Δεν έχω αντιληφθεί ακριβώς το ερώτημα...
ΑπάντησηΔιαγραφήA friend of mine had a boob job when she was just 20. Granted I knew her, and she wanted(wants) to be an actress, so she thought, having a boob job would boost her confidence and get her more jobs roles. Needless to say, neither happened.
ΑπάντησηΔιαγραφήVasika, den les tipota. U just leave them to it. Se noiazei? Why should it anyway? If they feel okay with it, who are we to say anything or even ask about it, especially in such a public space?!
Nomizo kalytera, to let the thing slide. No big deal, well not nowadays at least. :P
Προς αποφυγή παρεξήγησης διευκρινίζω ότι σκοπός της ανάρτησης δεν είναι να κακίσω τις πλαστικές, αντιθέτως σε πολλές περιπτώσεις συμφωνώ! Απλώς αναφέρθηκα στο σοκ μου όταν το επισημαίνουν τρίτοι αλλά και στο αν πράγματι νιώθει ωραία κάποιος που του το επισημαίνουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήYeah, exactly. Απλά το αφήνεις τότε. Οι τρίτοι πρέπει να νιώθουν άσχημα βασικά, όχι εσύ. :P
Διαγραφήeytyhws pou evrethikes kapoios na theixei auto to poly sovaro thema, epeidi oloi ethelotyfloume peri toutou. mpravo koritsi mou!
ΑπάντησηΔιαγραφήSovara enomiza itan na dokeis simvoules gia katapolemisi, ton Plastics, opos apotiponontai stin tainia Mean Girls!! :P
ΑπάντησηΔιαγραφήshe demon
ΑπάντησηΔιαγραφήse niotho. ego genika ntrepome na po ston allo pos exi anoixto fermouar, poso mallon na thixo to thema plastikis sti moutsouna tou!
Χμ, δυσκολη φαση. Θελω να πω, καποιοι κανουν πλαστικη και δε θελουν να το παραδεχτουν, αλλοι κανουν και δεν εχουν προβλημα. Αλλα πως στο καλο να ξερεις σε ποια κατηγορια ανηκει ενας γνωστος που παρατηρησες οτι την χτυπησε την πλαστικουλα του? Mαλλον λοιπον καλυτερα να λες ενα γενικο "Ομόρφυνες, άλλαξες, λάμπεις Λάμπη μου" παρα να πετάξεις κανενα "Ωραιο το στηθος σου, το εκανες 4αρι;", και κανεις την αλλη να νιωσει αβολα. Τα παραπανω εξαιρουνται στην επεμβαση αλλαγης φυλου. :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο θέμα. Προσωπικά τάσσομαι με τα χίλια υπερ των πλαστικών, αυτών όμως που δίνουν ένα καλύτερο και, πάνω απ όλα, φυσιολογικό αποτέλεσμα. Σιχαίνομαι τα τεράστια στήθη, τις γαλλικές μυτούλες σε βουκεφάλες, τα αηδιασμένα παραφουσκωμένα χείλη κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά έχω κάνει πλαστική στη μύτη, όταν πριν απο χρόνια έπρεπε να εγχειριστώ για διάφραγμα. Ελάχιστα άτομα κατάλαβαν τη διαφορά. Συγκεκριμένα μόνο ένας τόλμησε να με ρωτήσει, όμως δεν έχω καθόλου κόμπλεξ να το παραδεχτώ ακόμα και να αυτοσαρκαστώ!!!
Το πως θα νιώσω ή πως θα αντιμετωπίσω εκείνον που ρωτάει εξαρτάται απο την ευγένειά του. Αν το κάνει απλά για κουτσομπολιό θα τον ειρωνευτώ ή το πολύ πολύ να του απαντήσω αναλόγως, εάν όμως του αρέσει το αποτέλεσμα και ίσως να ενδιαφέρεται και το ίδιο το άτομο τότε δεν έχω κανένα ενδοιασμό να μιλήσω τα πάντα σχετικά απο το θέμα.
By the way έχω στο πρόγραμμα κάποια στιγμή να τα κάνω όλα προκειμένου να διατηρήσω τη νεότητά μου για όσο περισσότερο μπορώ. Αλλά είπαμε... διακριτικές επεμβάσεις ... όχι αυτές που βγάζουν μάτια.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ