Εγώ πάντως δεν πανηγυρίζω...

Σε αντίθεση με τους πλείστους συμπατριώτες μου, εγώ δεν πανηγυρίζω από χθες. Κι ας λέει ο Χ. πως είμαι συντηρητικούρα και καθόλου πατριώτισσα. Έχω ένα μούδιασμα που δεν λέει να φύγει. Για να εξηγόμαστε, τους Γερμαναράδες σε ουδεμία υπόληψη τους έχω. Από τον καιρό της εφηβείας μου που με έστελναν οι γονείς μου στο Ινστιτούτο Γκαίτε δεν τους χώνευα και από την Φράου Μπίργκιτ μέχρι τη Φράου Μέρκελ να μην σώσει κανείς τους!

Αλλά όσο και αν μας αρέσει να αναλωνόμαστε σε θεωρίες συνομωσίας, ο Σόιμπλε ένα δίκαιο το 'χει όταν λέει πως για την τραγική μας κατάσταση ευθύνη φέρουμε εμείς οι ίδιοι. Αυτό λοιπόν είναι που με ενοχλεί. Που χωρίς να αναλογιστούμε τις τεράστιες ευθύνες που βαραίνουν πρώην, νυν και αεί κυβερνώντες, τους έχουμε αναγάγει σε ήρωες από χθες. Είναι δυνατόν να βλέπω τον αηδιαστικό Άντρο Κυπριανού σαν έναν άλλο Βελουχιώτη να λέει το ηχηρό "όχι" και να του δίνω το άλλοθι για να ξεφύγει από μια κατάσταση που με τις εγκληματικές πράξεις ή παραλείψεις του προκάλεσε ο ίδιος και το κόμμα του; Όταν στήριξε τον πρόεδρο που έπαιρνε τα δάνεια και αλόγιστα αύξανε το δημόσιο χρέος μας για να κερδίσει χρόνο μέχρι να ολοκληρώσει τη θητεία του πόσο πατριώτης ήταν ο Άντρος Κυπριανού; Τον Ιούνιο του 2012 ούτε κουρέματα είχαμε, ούτε την πίεση που έχει σήμερα η Μέρκελ είχαμε. Η Κυπριακή Βουλή είναι λοιπόν εξίσου υπεύθυνη για τα μαύρα μας τα χάλια, επέτρεψε με την ανοχή της την περαιτέρω καθυστέρηση στην επίλυση των προβλημάτων της οικονομίας μας και εμείς σαν αδαείς μόλις ακούσαμε λίγες πατριωτικές κορώνες μόνο μπράβο που δεν τους είπαμε. Αλλά ένας λαός που ακόμα ανέχεται τον Κουλία και τους λαϊκισμούς του στη Βουλή, δεν αξίζει κάτι περισσότερο. Άσε δε που έχουμε και τα εξ Ελλάδος αδέρφια μας να μας "αππώνουν" στα τουίτερ και στα φέησμπουκ γιατί θα έχουν παρέα στον πάτο! 

Αυτό το κούρεμα καταθέσεων εγώ δεν το πολυκατάλαβα και δεν θα ισχυριστώ το αντίθετο. Εκείνο που κατάλαβα όμως είναι ότι πρωτίστως αντίθετοι τέθηκαν οι ανύπαρκτοι που με τα Ρωσικά κεφάλαια απέκτησαν υπόσταση και σε αυτούς καταλογίζω αλλότρια κίνητρα και γι' αυτό δεν εμπιστεύομαι την άποψη τους. Επίσης εκείνο που κατάλαβα είναι ότι για άλλη μια φορά με βάρκα την ελπίδα προσπαθούμε να πορευτούμε προς το άγνωστο. Ενδεικτική της τραγικής μας θέσης είναι και η αναφορά του Φούλη ψες στη Βουλή: "Όλες οι ιδέες καλοδεχούμενες". Και επειδή σε αυτό το μπλογκ δήλωσα την μεγάλη μου αδυναμία στον Αναστασιάδη, ευθαρσώς παραδέχομαι ότι στο πρώτο του τεστ για μένα απέτυχε. Χωρίς να του αποδίδω κακές προθέσεις ή κίνητρα, θεωρώ ότι πήγε απροετοίμαστος και αφελώς περίμενε διαφορετική αντιμετώπιση από τους "φίλους του". Δεν υπάρχουν φιλίες Νίκο σε αυτά τα επίπεδα, οι δημόσιες σχέσεις είναι μόνο για λόγους εικόνας και αυτό το ξέρει και ένα παιδάκι του Δημοτικού. Και ακόμα και αν ήρθαν τα πάνω κάτω ας σηκωνόσουν να φύγεις από τις διαπραγματεύσεις, όπως λες ότι έπραξες προσωρινά, αφού γυρνώντας πίσω ήξερες ότι μόνο χαμένος θα έβγαινες. Σε απείλησαν ότι θα κλείσουν τις στρόφιγγες για τις τράπεζες μας; Κλείσε τις πρώτος εσύ. Στο κάτω κάτω τελικά αυτό αναγκάστηκες να πράξεις. 

Τέλος πάντων, εδώ που είμαστε περιθώρια για απαισιοδοξία δεν υπάρχουν. Μακάρι να βγούμε πράγματι από αυτόν τον φαύλο κύκλο χωρίς τη βοήθεια της Τρόικας και όσο το δυνατόν πιο αλώβητοι και τότε θα πανηγυρίσω με όλη μου την ψυχή. Μέχρι τότε το μόνο που θα κάνω είναι υπομονή.