Πολιτικό Κόστος

Τους πολιτικούς πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ουδέποτε τους είχα σε υπόληψη, γι' αυτό και όταν στα 20 περίπου συνειδητοποίησα ότι όδευα σε μονοπάτια σκοτεινά και επικίνδυνα αποσύρθηκα γιατί ένιωσα πως είχα καλύτερα πράγματα να κάνω. Ξέρω καλά πως μόνη ιδεολογία τους είναι το προσωπικό τους όφελος και πως η αλληλοκάλυψη τους είναι ιερή γιατί ακριβώς τους παρέχει λόγο ύπαρξης. 

Αυτό που διαπιστώνω όμως με τον καιρό, είναι ότι ο εμπαιγμός της κοινής γνώμης δεν έχει όρια ακόμα και σε μια τόσο κρίσιμη χρονική στιγμή. Κι εξηγούμαι: Υπάρχει ένα επίμαχο νομοσχέδιο για ιδιωτικοποιήσεις, που καλώς ή κακώς γιατί δεν είναι αυτό το θέμα της ανάρτησης μου, θα τεθεί σήμερα σε ψηφοφορία. Το ελάχιστο λοιπόν που θα ανέμενε ο μέσος, απλός, δύσμοιρος ψηφοφόρος από τον κάθε Βουλευτή, είναι να τοποθετηθεί ευθαρσώς, να ψηφίσει ανάλογα και προφανώς να επωμισθεί και το ανάλογο πολιτικό κόστος. 

Τα δεδομένα λοιπόν της σημερινής ψηφοφορίας είναι ότι ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ και ΕΥΡΩΚΟ με συνολικά 29 ψήφους θα υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο, ενώ ΑΚΕΛ, ΕΔΕΚ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ και Συμμαχία των Πολιτών με συνολικά 27 ψήφους θα το καταψηφίσουν. Στην πραγματικότητα όμως, το δεύτερο γκρουπ διαθέτει μόνο 25 ψήφους διότι δύο Βουλευτές της ΕΔΕΚ (ο εξοχότατος Πρόεδρος της Βουλής και η κα Μαυρονικόλα) θα απουσιάζουν από σήμερα στο εξωτερικό. Κι αναρωτιέμαι εγώ η αφελής: Τόσο σημαντικό είναι το ταξίδι για τα 2 αυτά σημαίνοντα πρόσωπα που δεν μπορούσαν να το παρακάμψουν για να παρευρεθούν στη σημερινή ψηφοφορία; Είναι τόσο μικρή η διαφορά, που αν προέκυπτε μια απρογραμμάτιστη απουσία, μπορεί και να ανατρεπόταν. 

Το μόνο λογικό συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι γνωρίζοντας ότι χωρίς ιδιωτικοποίηση δεν θα πέσει χρήμα, προφανώς αντιλαμβάνονται όλοι ότι δεν μπορεί παρά να περάσει το νομοσχέδιο. Αλλά αφού μπορούν να υποστούν οι άλλοι το πολιτικό κόστος, γιατί να μην το παίξουν όσοι μπορούν τζάμπα μάγκες; Οπότε το σιγουρεύουμε μεγαλώνοντας τη διαφορά, μήπως προκύψει καμιά απρογραμμάτιστη απουσία και βγαίνουμε ανενόχλητοι μετά στα κανάλια και κάνουμε τους ωραίους. Είμαι σίγουρη μάλιστα πως αν λείψει κανείς από ΔΗΣΥ ή ΔΗΚΟ, κάποιος από τους υπόλοιπους θα βγει τυχαία εκείνη την ώρα να....κάνει τσιγάρο. 

Για όποιον σπεύσει να πει πως κομματικοποιώ το θέμα αναφέρω ότι την ίδια οργή ένιωσα διαβάζοντας παλαιότερα άρθρο του Πουργουρίδη αναφορικά με τους Βουλευτές του ΔΗΣΥ. 

Εν ολίγοις, μην περιμένει κανείς κάποια έκπληξη αφού η πορεία του νομοσχεδίου, είναι προδιαγεγραμμένη και καλά προμελετημένη.

Υ.Γ. Με τις κινητοποιήσεις των συντεχνιακών των ημικρατικών τις τελευταίες μέρες και το θυμό που προκάλεσαν ανάμεσα στην κοινή γνώμη που ταλαιπωρήθηκε, δεν είμαι σίγουρη πια για την έκταση του πολιτικού κόστους.