Σήμερα άκουσα ότι είναι η παγκόσμια μέρα στήριξης του κακοποιημένου παιδιού. Μετά κάπου διάβασα ότι είναι η 19η Νοεμβρίου αλλά προφανώς δεν έχει σημασία, έτσι κι αλλιώς διαφωνώ με την επιλογή μιας μέρας το χρόνο για να θυμόμαστε τους άτυχους του πλανήτη και να χαϊδεύουμε τις συνειδήσεις μας. Νιώθω πως ό,τι γράψω είναι αυτονόητο γι' αυτό το θέμα. Η παραμέληση και ακόμα περισσότερο η κακοποίηση ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να προβάλει αντίσταση, είναι βαναυσότητα που με κάνει να επιθυμώ την επαναφορά της θανατικής ποινής.
Γι' αυτό θα ήθελα απλώς να μοιραστώ μια εικόνα που πιθανόν να έχετε ήδη δει αλλά από προχθές έχει σφηνωθεί στο μυαλό μου. Πρόκειται για μια φωτογραφική σύνθεση του Emile Zeenny, άγνωστου φωτογράφου μέχρι πρόσφατα που με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο προβάλλει αυτά που καθημερινά υφίστανται εκατομμύρια αθώα πλάσματα και που εμείς επιλέγουμε να διαγράφουμε από τη μνήμη μας και να προχωρούμε με αυτό που αποκαλούμε ζωή.
Η 1η εικόνα αναφέρεται στα σκάνδαλα παιδεραστίας στο Βατικανό.
Η 2η εικόνα στον σεξουαλικό τουρισμό και τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών στην Ταϊλάνδη.
Η 3η αναφέρεται στον πόλεμο στη Συρία.
Η 4η εικόνα αναφέρεται στην εμπορία οργάνων στη μαύρη αγορά, όπου τα περισσότερα από τα θύματα είναι παιδιά φτωχών χωρών.
Η 5η στην ελεύθερη οπλοφορία στις ΗΠΑ.
Η 6η εικόνα αναφέρεται στην παχυσαρκία, κατηγορώντας τις μεγάλες εταιρείες fast food.
Στέκομαι στην 6η γιατί εκείνη είναι η φωτογραφία που καθιστά θύτες ένα μεγάλο μέρος του Δυτικού κόσμου που θεωρεί ότι μη διαπράττοντας τα προηγούμενα πέντε, ανταποκρίνεται στα καθήκοντα που επάγεται η μητρότητα/πατρότητα/φύλαξη ενός παιδιού.
Συναφώς, για τις συνέπειες της παραμέλησης και της απουσίας φροντίδας και στοργής σας παραπέμπω εδώ. Πρόκειται για μια συγκλονιστική έρευνα που διεξήχθη για να αποδείξει ότι παραμελώντας ή και ακόμη χειρότερα, κακοποιώντας ένα παιδί από την βρεφική ηλικία επηρεάζεται το μέγεθος και η καθαρότητα του εγκεφάλου του. 
ΑπάντησηΔιαγραφήSike μου το η σιωπή είναι χρυσός εν το θέμα της προηγούμενης ανάρτησης μου :-)
Διαγραφήblah.
Διαγραφήφαίνεται σαν να είπα "απάντηση" :Ρ
θα σταθώ και εγώ στην 6η εικόνα όχι με έναυσμα το μωρό που στέκεται πίσω από τον παλιάτσο των macdonalds αν δεν κάνω λάθος, (και θα μπορούσα να δώσω 10 ερμηνείες για την απεικόνιση αυτή) αλλά στο δυτικό κόσμο. Έβλεπα και εγώ πρόσφατα μια φωτογραφία με τα παιδικά δωμάτια παιδιών ανα το κόσμο (http://www.mama365.gr/5072/poy-koimoyntai-ta-paidia-17-paidia-domatia-apo-olo.html). Έβλεπες παιδιά να κοιμούνται στα άχυρα ή και έξω στο δρόμο ή στοιβαγμένα το ένα στο άλλο αλλά και παιδιά να έχουν ένα δωμάτιο μέσα στην απόλυτη ευμάρεια. Και σκεφτόμουν ότι και οι δύο κατηγορίες είναι δυστυχισμένες. Και οι δύο από την έλλειψη. Η μια κατηγορία από την υλική και όχι μόνο έλλειψη, και η άλλη από την συναισθηματική. Γιατί οι γονείς που δίνουν τόσα υλικά στα παιδιά τους συνήθως είναι και απόντες. Πιστεύουν ότι με έτσι τρόπο αναπληρώνουν την απουσία τους. Επίσης έχουν τεράστιες απαιτήσεις από τα παιδιά τους. Να σαι καλός μαθητής, να πας στο τάδε σχολείο, νναι να σπουδάσεις την τάδε ειδικότητα. Έτσι κατασκευάζεται στο τέλος της μέρας μια ομάδα ανθρώπων ρομποτ στα οποία απουσιάζει η βασική αρχή της ενσυναίσθησης και της ηθικής. Άκουσα ότι είναι μεγάλο σχολείο να είσαι γονιός, άκουσα ότι δεν υπάρχει γονιός που δεν κάνει λάθη. Το πιστεύω!! ΑΛΛΑ πιστεύω επίσης ότι με ανθρωπιά, ηθική, αγάπη και άλλες βασικές αρχές βγάζουμε ολοκληρωμένους ανθρώπους και όχι ανθρώπους με ανοσία στα συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραγικό! Και πολύ πολύ λυπηρό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω ρε συ. σίγουρα η έλλειψη φροντίδας και στοργής είναι πολύ άσχημο πράγμα. δεν γίνεται να μεγαλώνει ένα παιδί χωρίς αγάπη. αλλά δεν είναι χειρότερο από το βιασμό ή τον πόλεμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλενάδα δεν θεωρώ ότι είναι μετρήσιμα και άρα ούτε συγκρίσιμα. Εκείνος που βιάζει μπορεί να μην έχει τη μόρφωση εκείνου που παραμελεί και alles ist relativ που έλεγε και ο Alfred! Κανένας τους δεν δικαιολογείται και είμαι απόλυτη σε αυτό. Φέρνεις μωρό στον κόσμο είτε το επέλεξες είτε όχι, είσαι υπεύθυνος. Τελος.
Διαγραφήhttp://www.mama365.gr/5072/poy-koimoyntai-ta-paidia-17-paidia-domatia-apo-olo.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά ενδιαφέρον ανάρτηση. Ανατριχιαστική, αλλά με σκοπό.
Φοβερη συλληψη η ιδεα των φωτογραφιων αυτων, οσο σιοκ τζι αν προκαλει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήγα να βάλω κάτι παρόμοιο και μετά είδα ότι με πρόλαβες, έτσι το έσβησα για να μην έχουμε διπλές στεναχώριες. Πραγματικά συγκλονιστική εικόνα....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τί κάνουμε μετά που φρίττουμε με την εικόνα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή είναι μια μεγάλη ερώτηση. Κάποτε νιώθω κουρασμένη μόνο από τη λύπη μου που δεν μπορώ να κάνω ουσιαστικά πράγματα για να απαλύνω τον πόνο άλλων ανθρώπων. Κατέληξα στο ότι πρέπει να κάνουμε αυτά τα μικρά που μπορούμε (χωρίς να αποκλείω τη συμμετοχή μου στα μεγάλα αν υπάρξει η δυνατότητα).
Διαγραφή