Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Εξομολόγηση

Το μυστήριο της Εξομολόγησης ανέκαθεν μου προκαλούσε μεγάλο άγχος, ωστόσο απέφευγα να προβληματιστώ ως προς το γιατί. Στο Λύκειο θυμάμαι μια μέρα όταν μας επισκέφθηκε ιερέας για όσους μαθητές ήθελαν να εξομολογηθούν, εγώ έσπευσα να βγω -ευκαιρίας δοθείσης- πρώτη απ' την τάξη. Καθ' οδόν όμως το ξανασκέφτηκα και για λόγους που μέχρι σήμερα δεν είμαι σίγουρη ότι έχω αντιληφθεί, μετάνιωσα και επέστρεψα στην τάξη μου. 

Πέρασαν πολλά χρόνια και κάθε φορά που πλησιάζει το Πάσχα μου περνά φευγαλέα από το μυαλό η σκέψη να το επιχειρήσω, αλλά πάντα έβρισκα μια δικαιολογία. Θες επειδή αντιλήφθηκα πως όσο μεγαλώνω, τόσο πιο δύσκολο θα μου φαίνεται, θες επειδή με διαπνέει πλέον ένα πνεύμα "αντιμετώπισε τους φόβους σου" αποφάσισα τις προάλλες να πάω να εξομολογηθώ για να μπορέσω να πάρω την ευλογία για να κοινωνήσω. Σε αυτό το σημείο να διευκρινίσω ότι δεν θρησκεύομαι συχνά. Πηγαίνω στην Εκκλησία περίπου 1-2 φορές το μήνα, επειδή νιώθω την ανάγκη να το κάνω, ωστόσο παράλληλα αμφισβητώ έντονα πολλές τυπολατρικές επιβολές.

Όταν λοιπόν πήγα εκείνο το απόγευμα - λίγη ώρα πριν, άρχισα να έχω και πάλι δεύτερες σκέψεις αλλά τις αγνόησα- είχα αγχωθεί λίγο. Μπήκα σε μια μικρή αίθουσα που βρίσκονταν ήδη δέκα άτομα και πήρα σειρά. Παρατήρησα ότι γύρω μου βρίσκονταν κυρίως νέοι άνθρωποι και ακόμη και μικρά παιδιά 5-6 ετών. Ήταν όλοι πολύ ευγενικοί και υπομονετικοί. Σε ένα παλιό κασετόφωνο έπαιζαν εκκλησιαστικοί ύμνοι της Μ. Εβδομάδας. Ήμουν προετοιμασμένη για αναμονή κάποιων ωρών, γι' αυτό και πήρα ένα βιβλίο από την βιβλιοθήκη και άρχισα να διαβάζω. Συνειδητοποίησα ότι δεν είχα ιδέα τι με περίμενε και δυστυχώς εγχειρίδιο για την Εξομολόγηση δεν εντόπισα. Άρχισα να ψάχνω στα βιβλία του Γέροντα Παϊσιου tips αλλά μάταια. Αποφάσισα λοιπόν να του πω ευθέως: "Πάτερ είναι η πρώτη μου φορά και δεν έχω ιδέα τι περιμένεις να ακούσεις από εμένα!" 

Η τελευταία μου σκέψη λίγο πριν μπω μέσα -2 ώρες αργότερα- ήταν πως ένιωθα πως ήμουν σε προθάλαμο ιατρείου. Διαβάζαμε μέχρι να έρθει η σειρά μας, να μπούμε μέσα και να πούμε αυτό που μας απασχολεί. Μου έκανε μάλιστα τρομερή εντύπωση που ακριβώς αυτό ήταν και το πρώτο πράγμα που μου είπε ο Πάτερ μόλις κάθισα απέναντι του. Μου εξήγησε πόσο σημαντικό είναι να νιώσω άνετα με τον Πνευματικό μου και πως δεν υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα αν τελικά επέλεγα κάποιον άλλο. Δεν ξέρω αν έτσι γίνεται η Εξομολόγηση, αλλά εγώ βρήκα έναν άνθρωπο που του εκμυστηρεύτικα το άγχος μου, τους φόβους μου, αυτά για τα οποία μετανιώνω αλλά ακόμα και τις απορίες μου και δεν ένιωσα σε καμιά στιγμή να με κρίνει, πόσο μάλλον να με κατακρίνει. Φυσικά μου είπε ότι δεν πρέπει να αργήσω να ξαναπάω, ότι έχω μεγάλο δρόμο να διανύσω αλλά έκανα ένα καλό πρώτο βήμα. 

Δεν μου αρέσει να λέω υπερβολές γι' αυτό δεν θα πω ότι ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Ήταν όμως μια σημαντική πρώτη επαφή με ένα ιερό μυστήριο, άγνωστο μέχρι πρότινος σε εμένα, που δυνητικά νιώθω ότι έχει να μου προσφέρει πολλά. Έγραψα την ανάρτηση αυτή γιατί πιστεύω ότι ανάμεσα μας υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι σαν εμένα που ενώ πολύ θα το ήθελαν, φοβούνται πως μπορεί να βρεθούν σε αμηχανία ερχόμενοι αντιμέτωποι με τα σφάλματα τους. Αυτό που μπορώ να τους πω είναι πως αν βρουν τον κατάλληλο Πνευματικό και το τολμήσουν, δεν έχουν τίποτα να χάσουν, έχουν όμως πολλά να κερδίσουν.

Καλό Πάσχα να έχουμε! 

25 σχόλια:

  1. Σεβαστή η άποψη σου και και αν η εξομολήγηση σε έκανε να νιώσεις όμορφα/καλύτερα/ήταν μια θετική εμπειρία για σένα, δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να το συνεχίσεις. Η δική μου άποψη και η δική μου "τακτική" (ποτέ δεν εξομολογήθηκα αλλά δεν είμαι καθόλου άθεη) είναι ότι όταν θέλω να...ζητήσω συγχώρεση για κάτι που έκανα και νιώθω άσχημα, το κάνω εσωτερικά, από μόνη μου. Δεν είναι ότι θεωρώ ότι όλοι οι παπάδες είναι κακοί αλλά ο Θεός δεν είναι μόνο στις εκκλησίες και δεν χρειάζεται μεσολαβητή για να επικοινωνήσουμε!
    Ππεε έγραψα πολλά κι ακόμα εν περιληπτικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σέβομαι κι εγώ με τη σειρά μου αλλά πρέπει να σου πω 2 πράγματα που διάβασα επ' αυτού:

      1. Δεν εξομολογείσαι στον Παπά εκείνη την ώρα, αλλά στο Θεό μέσω του Παπά.
      2. Η ταπείνωση που απαιτεί η Εξομολόγηση απουσιάζει όταν τα λέμε στον εαυτό μας στο σπίτι μας.

      Δεν μιλώ δογματικά και άθεη να ήσουν δεν θα άλλαζε κάτι για μένα:) Είναι συγκριμένος ο σκοπός της ανάρτησης μου και σίγουρα δεν είναι προσυλητιστικός!

      Διαγραφή
    2. Βασικά όταν λέω "από μόνη μου" δεν είναι ακριβώς αλήθεια διότι κατακρίβειαν επειδή έγινα εξωστρεφής τα τελευταία χρόνια, συζητώ αυτά που με προβληματίζουν με δικά μου άτομα, όχι όμως σε ιερέα. Δεν πιστεύω ότι αν τα πω στον ιερέα είναι σαν να τα λέω στον Θεό διότι για μένα ο Θεός είναι παντού.

      Επίσης, καλό Πάσχα δεν είπα! :)

      Διαγραφή
    3. Α και ξέχασα να ρωτήσω μια απορία που έχω. Αν ο ιερέας σου πει ότι το σεξ εκτός γάμου είναι αμαρτία τι γίνεται? Εννοώ ζητάς συγχώρεση για κάτι που υποτίθεται δεν θα ξανακάνεις αλλά αυτό πώς θα υποσχεθείς ότι δεν θα ξανακάνεις αφού είσαι σίγουρη ότι θα το κάνεις? :)

      Διαγραφή
    4. Επειδή όπως σου είπα έκατσα 2 ώρες εκεί και διάβασα 2 βιβλία να σου πω ότι διάβασα πως τις αμαρτίες που έκανες και πιθανόν να ξανακάνεις, να τις εξομολογείσαι κάθε φορά. Αυτό που εμένα με προβληματίζει και θα το ρωτήσω στο επόμενο session (και άρα δεν έχω απάντηση)είναι τι γίνεται με όσα εγώ δεν θεωρώ αμαρτίες. Φαντάζομαι θα μου πει ότι δεν είμαι εγώ που θα κρίνω τι είναι αμαρτία και θα συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε:)

      Είπα ήδη ότι έχω πολλές ενστάσεις για πολλά θέματα, αλλά δεν επιθυμώ αυτό να με κρατά εξολοκλήρου μακρυά.

      Αυτά! Όταν θα μπορώ να διαφωτίσω περισσότερο θα το κάνω!

      Διαγραφή
    5. Δεν ξέρω αν βοηθά αλλά θα το πω. Ένας πάτερ που ρώτησα αυτό που ρωτά η Joy για το σεξ μου είπε κάτι του στυλ εν είναι ό,τι καλύτερο αλλά εντάξει αλλά αρκεί να είναι σοβαρή σχέση και να την οδηγήσετε ενώπιον του Θεού (να παντρευτείτε δηλαδή) σύντομα. Τούτος ο πάτερ εν αρκετά κατανοητικός. Έχει και παιδιά και νομίζω αυτό του δίνει άλλη προοπτική γιατί βλέπει πώς είναι τα πράγματα στην κοινωνία μας μέσα από τα δικά του παιδιά. Άλλος πάτερ μπορεί να μην έχει αυτή την άποψη.

      Επίσης το νόημα νομίζω είναι ότι ταπεινώνεσαι για να πεις αυτά που έχεις στην ψυχή σου και θεωρητικά σε βαραίνουν. Το καλύτερο είναι να σου δίνει ο πάτερ την ευκαιρία και να έχει τον τρόπο να σε κάνει να μιλήσεις, να ανοιχτείς και να συζητήσεις χωρίς την αίσθηση ότι σε κρίνει.

      Διαγραφή
    6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
  2. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που επιλέγουν την εξομολόγηση και όντως βρίσκουν στήριξη.
    Εξομολογήθηκα μόνο μία φορά, όταν είχα ένα σημαντικό θέμα που ήθελα να συζητήσω με τον ιερέα και μου πρότεινε αντί συζήτηση να κάνω εξομολόγηση.
    Νομίζω πως δεν θα το ξανακάνω :-P
    Για τους δικούς μου λόγους. Για τον τρόπο που εγώ μεταφράζω τη ζωή και το Θεό.
    Αυτό που βρίσκω σημαντικό είναι να αντιμετωπίζουμε τη ζωή, τα λάθη και τα σωστά μας και να τα λέμε. Με λόγια, από έξω μας ( αυτό για την joy ). Έστω αν είναι σε ιερέα ή σε κάποιο άλλο άτομο με το οποίο επικοινωνούμε πνευματικά.
    Έχω βρει κάποιο άτομο ( που δεν είναι ιερέας ) που μπορώ να μιλήσω και να έρθω πιο κοντά στο πνεύμα μου. Και μου αρκεί.
    Χαίρομαι που το τόλμησες και εύχομαι να σου δώσει αυτά που θες και να το συνεχίσεις!


    Καλό Πάσχα Μπρέντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σημαντικό είναι να βρούμε τον τρόπο και τους κατάλληλους ανθρώπους! Ευχαριστώ για τις ευχές σου ντήαρ!
      Χ

      Διαγραφή
  3. Μαζι σου τζιαι εγω εφοουμουν/εσκεφτομουν να παω. Αλλά οταν ειπα να καμω το μεγαλο βημα εκαμα λαθος! Επια σε μοναχο ημιsh να εξομολογηθω. Να μην τα πολυλογω, ειμαι μια αμαρτωλη αξια λιθοβολισμου επειδη ειμαι αρραβωνιασμενη τζιαι καμνω σεξ με τον αρραβωνιαστικο μου!
    hopefully εννα ξανακαμω καποτε το βημα να παω να εξομολογηθω αλλά εννα επιλεξω μοντερνο παπά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπρέντα, εδιαβασα το ποστ σου και τα κομμεντς ως τωρά με μεγάλο ενδιαφέρον γιατι ηταν μια ομορφη εξιστόρηση και καταθεση αποψεων που είναι πααααρα πολλα μακριά από τα δικά μου πιστευω και τις δικές μου ανησυχιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πε μας τζιαι πως αντέδρασε ο παπάς αμα του είπες πως φκαίνεις με τον Αντίχριστο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα μεν δεις το ύφος μου την ώρα που διάβαζα το κεφάλαιο "Πως να πολεμήσετε τον Αντι-Χριστο" στο βιβλίο του Γέροντα Παϊσιου! :-Ρ

      Διαγραφή
    2. Αχάπαρη, νομίζω θα είχε πιο πολύ ενδιαφέρον να σου πει πως αντέδρασε ο Αντίχριστος όταν έμαθε ότι θα εξομολογηθεί σε παπά!

      Διαγραφή
  6. Εξομολογήθηκα 2 φορές μέχρι τώρα. Την πρώτη φορά όταν ήμουν μαθητής και την δεύτερη φορά πριν μερικά χρόνια, όχι πολλά. Τη δεύτερη φορά το έκανα γιατί ένιωσα την ανάγκη κι όχι για να κοινωνήσω κλπ, δεν ήταν καν Πάσχα. Επέλεξα ένα "μοντέρνο" παπά τον οποίο γνωρίζω και με τον οποίο έχουμε μιλήσει κατά καιρούς για πολλά και διάφορα. Κι είναι από τους παπάδες που δεν έχουν "κολλήματα" με τα "πρέπει" και τα "μην" στο βαθμό που έχουν οι πλείστοι.

    Να μην τα πολυλογώ, η όλη συζήτηση μας (γιατί ως τέτοια εξελίχτηκε) ήταν σε πολύ φιλικό επίπεδο, μιλήσαμε για πολλά και διάφορα και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι κάποια πράγματα που αν ήθελα να τα "ομολογήσω" μπορεί και να "κολλούσα", τα είπε ο ίδιος ενόσω μιλούσαμε αφαιρώντας από εμένα το όποιο άγχος.

    Όταν βρείς κάποιον Πνευματικό ο οποίος να σου εμπνέει εμπιστοσύνη και να νιώθεις άνετα μαζί του, τέτοιες διαδικασίες σε βοηθούν αν και εφόσον νιώσεις εσύ την ανάγκη να μιλήσεις για θέματα που σε απασχολούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλαράκι εσύ το είπες πιο καλά. Ακριβώς σαν κουβέντα ήταν περισσότερο, αλλά δεν παύει να είναι στα πλαίσια ενός μυστηρίου. Δηλαδή με τον συγκεκριμένο Ιερέα που είναι σύγχρονος, μιλάμε και εκτός Εκκλησίας αν βρεθούμε και ένιωσα ότι μπορώ να επικοινωνήσω μακρυά από αναχρονιστικούς αφορισμούς. Γι' αυτό τονίζω αυτό που ο ίδιος μου τόνισε: Πόσο σημαντικό είναι να βρεις τον Πνευματικό που θα σε κάνει να νιώσεις άνετα.

      Το ότι πήγα πριν το Πάσχα, νομίζω ήταν η αφορμή, η αιτία παραμένει και γι' αυτό θα ξαναπάω όταν θα έχουμε περισσότερο χρόνο στη διάθεση μας.

      Διαγραφή
    2. Έχω μιαν υποψία ότι ξέρω για ποιόν παπάν λαλείς :Ρ

      Διαγραφή
  7. επια μια φορα στην ζωη μου οταν ημουν δημοτικο αν δεν καμνω λαθος,θεωρω το πολλα δυσκολο στην ηλικια που ειμαι (30) να παω,γιατι καποια πραματα που θεωρουνται 'αμαρτιες' που την εκκλησια,οι που την θρησκεια βρισκουμε αντιθετη.Πιστευω θελει πολλη δυναμη να το καμεις και μπραβο σου που επιες,και εχει δικαιο στο οτι πρεπει να εβρεις τον σωστο πνευματικο.
    Πιστευω στον θεο,εν ειμαι της εκκλησιας ομως παω οποτε πρεπει να παω.

    Μαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. να μαι και μενα. εγω εξολογουμουν οταν ημουν αρκετα μωρο. τι αμαρτιες να σιει ενα 12χρονο εν αλλη κουβεντα. αλλα ενιωθα καλυτερα εν γεγονος, τζιε η ταπεινωση που νιωθεις εν ουλλη η κουβεντα της εξομολογησης. που τζιαμε τζιε τζι παιζει πολλα μεγαλο ρολο ο πνευματικος. να εν ανοιχτομυαλος, να συνηδητοποιει οτι ειμαστε στον 21ο αιωνα τζιε να συζητα τζινα που θελεις. Δυστυχως στην Εκκλησια μας ομως σπανιζουν ετσι παπαες. Μακαρι να τον ηβρες εσυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εν καλά που έγραψε η Joy, πάνω πάνω, ο Θεός εν θέλει μεσάζοντες.

    Και γενικά είμαι της άποψης ότι οι χειρότεροι δαίμονες μας και οι καλύτεροι άγγελοι μας εν οι άνθρωποι. Και προφανώς εμείς οι ίδιοι για κάποιους άλλους.

    Μεγάλο θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εν να παω τζι εγω που εφτομας... Ξερεις οσο πιο κοντα στην Ανασταση γινεται... Κοινωνουμεν οικογενειακως τη νυχτα της Αναστασης, οποτε καθυστερω το για να μεν προλαβω να αμαρτησω πολλα :Ρ

    Αποφευγω τζαι την τηλεοραση την Μ. Εφτομα για να μεν δω κανεναν... Αχαπαρο τζαι να κολαστω :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ωραίο ποστ..
    πρέπει να βρείς τον κατάλληλο ιερέα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. συμφωνώ με Ράνια...
    επίσης προϋποθέτει να πιστεύεις και στο Θεό με τον τρόπο που μας έχουν διδάξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. σκόρπιες σκέψεις

    1. ωραία ανάρτηση βρέντα

    2. το τι λέει στον έναν ο πνευματικός, δεν σημαίνει ότι ισχύει για άλλους - όπως τα φάρμακα. Μόνο τζείνος ξέρει τι να πει στην κάθε περίπτωση. (τούτο για όσους δημοσιοποιούν τες "γνωματεύσεις" του πνευματικού τους τζιαι τους άλλους που θέλουν να παν στον ίδιο επειδή του Τάδε είπεν του εν οκ να κάμνει σεξ" πχ)

    3. άψογοι πνευματικοί και παπάδες υπάρχουν ΠΑΡΑ πολλοί. Δυστυχώς όμως δεν είναι newsworthy περιπτώσεις γι΄ αυτό και ο πολλής κόσμος (που γυρεύκει τζιαι αφορμή) ξέρει μόνο για τους "σκανταλιάρηες".

    4. τούτο δεν το λέω δογματικά ή ξερολέζικα, απλά ως γεγονός: το mix n match στην θρησκεία, λέγεται αίρεση. Πχ "εξομολογούμαι, αλλά όι στον παπά, στο δάσος και στο ποτάμι", "πιστεύκω στον Θεό αλλά εν πάω εκκλησία", "πάω εκκλησία αλλά δεν κοινωνώ γιατί γιαξ", "ο Θεός δεν χρειάζεται μεσολαβητή", "μεσολαβητής εν ο φύλακας άγγελος μας" κτλ. Όποτε δέχομαι το Α και απορρίπτω το Β, όπου Α και Β πρόνοιες της ίδιας θρησκείας, τότε είμαι αιρετικός. Όποτε δεν καταλάβω κάτι τζιαι διώ δική μου εξήγηση, είμαι αιρετικός. Πώς πχ οι χιλιαστές εν συλλαμβάνουν την αιωνιότητα τζιαι λαλούν ότι η άλλη ζωή πάει χίλια χρόνια; έτσι. Κόφκει τζιαι ράφκει ο καθένας.

    5. εν πολλά σημαντικό να έβρουμε έναν πνευματικό που μας εμπνέει και νιώθουμε άνετα μαζί του - αν μη τι άλλο είναι ΔΩΡΕΑΝ ψυχοθεραπεία.

    6. τζιαι μόνο για συζήτηση να πάεις πάλε κάμνει καλό, έθθα σε βάλει πουκάτω με το ζόρι να του πεις για τα σβηστιρούθκια που έκλεψες στο δημοτικό

    7. τζι εγώ που ήμουν μιτσιά επήαιννα σε έναν που τον εφοούμουν και χαίρομαι που αυτό δεν με έκαμε να σταματήσω το σπορ altogether

    γρούτα my man :)

    καλή Ανάσταση y’all

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσύ το λες λογοκρισία, εγώ το λέω προσοχή στο κενό μεταξύ ανώνυμου και anonymous