Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Ο Νίκος κι εγώ

Αγαπημένε μου Νίκο,

Η σχέση μας, σε πληροφορώ γιατί πιθανότητα να μην το πήρες χαμπάρι, χρονολογείται από την άνοιξη του 2001 όταν μαθήτρια της Γ' Λυκείου έφευγα κρυφά από τη μάνα μου για να έρθω στην Πινδάρου να δουλέψω για τις βουλευτικές εκλογές. Σε γνώρισα, σε θαύμασα, σε λάτρεψα. Άλλωστε η ηγετική σου φυσιογνωμία, το καυστικό σου χιούμορ και η δυναμική σου προσωπικότητα δίνουν σε όποιον σε γνωρίσει μόνο δύο επιλογές: είτε να σε μισήσει, είτε να σε λατρέψει. Η αλήθεια είναι ότι ακόμη κι εγώ που υπήρξα ανέκαθεν από τους πιο θερμούς σου υποστηρικτές (μέχρι και ότι δεν βάφεις τα μαλλιά σου επιμένω) δεν πίστευα ότι υπήρχε έστω μια πιθανότητα στο εκατομμύριο να εκλεγείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας μια μέρα. 

Τα χρόνια πέρασαν, μεγάλωσα, μεγάλωσες κι εσύ (φάνηκαν επιτέλους καμιά δεκαριά άσπρες τρίχες στα προχθεσινά close-ups), σου συγχώρεσα τα λάθη σου -γιατί έκανες και πολλά πανάθεμα σε- και βρέθηκα στο Στάδιο Ελευθερία να σε καμαρώσω. Θυμήθηκα ότι κάποτε έλεγα πως αν γινόταν πραγματικότητα αυτό το τρελό το όνειρο το απατηλό θα έβαφα τα μαλλιά μου μπλε, θα κρεμμαλιζόμουν από τις κολώνες του Ελευθερία, θα έτρεχα γυμνή στους δρόμους, θα θα θα....

Δεν ξέρω αν είναι ένδειξη ωρίμανσης ή απώλειας του νεανικού ενθουσιασμού αλλά τίποτα ακραίο δεν έκανα χθες. Ούτε καν μπήκα σε διαδικασία να την πω σε όσους μου έκαναν τα νεύρα σμπαράλια σε όλη την προεκλογική περίοδο. Μου θυμίζει αυτό που διάβασα σε ένα ρεπορτάζ για κάποιαν που έχασε καμιά εκατοστή κιλά και όλο κι έλεγε πως μόλις φτάσει το στόχο της θα πάει να φάει πατάτες τηγανητές, αλλά τελικά μόλις τα κατάφερε πήγε κι αγόρασε μια συσκευή για να ψήνει λαχανικά στον ατμό. Τώρα που το διαβάζω μπορεί να μην είναι και εντελώς σχετική αυτή η ιστορία αλλά το έπιασες το νόημα Νίκο μου, λέμε εμείς οι δύο καταλαβαινόμαστε!


Τελοσπάντων, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι χθες στεκόμουν σε μια γωνιά στο Ελευθερία και ένιωθα βαθύτατη συγκίνηση γιατί τα καταφέραμε. Ενώ όμως προσπαθούσα να το συνειδητοποιήσω όλο αυτό άρχισα να συναισθάνομαι την ευθύνη που έχω έναντι των συμπατριωτών μου γιατί σε ψήφισα και με τη συμβολή μου σε ανέδειξα Πρόεδρο. Πιστεύω σε σένα και στις ικανότητες σου, αλλά πραγματικά αν τα κάνεις σκατά, αν παραβιάσεις με οποιοδήποτε τρόπο αυτή τη σύμβαση που υπογράψαμε χθες, θα είμαι η πρώτη που θα απογοητευτεί και δεν θα σε στηρίξει. Εδώ που φτάσαμε τα λάθη δεν συγχωρούνται και από τα βάθη της ψυχής μου ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί. 

Καλή αρχή Νίκο μου.

Υ.Γ1: Πολύς ντόρος έγινε χθες για τις Ελληνικές σημαίες στο στάδιο Ελευθερία και πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι προς τι αυτή η συζήτηση.  
Υ.Γ.2: Το παρόν κείμενο δεν γράφτηκε σε καμία περίπτωση με σκοπό την πρόκληση των συναισθημάτων οποιουδήποτε. Αν όμως κάποιος αναγνώστης προκλήθηκε, απολογούμαι και ελπίζω να σταμάτησε να το διαβάζει. Αν παρ'όλα αυτά συνέχισε, διευκρινίζω ότι πικρόχολα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται! 

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Σήκρετ Γρουτοπία

Η αλήθεια είναι ότι υπήρξα επιφυλακτική με τη συμμετοχή μου στον Σήκρετ Απίκο. Δεν το έχω το δημοσιογραφικό δαιμόνιο, φοβήθηκα μήπως παρεκτραπώ και αντί συνέντευξη κάνω αντεξέταση, κατά συνέπεια έκανα σκέψεις απόσυρσης. Αλλά επειδή όπου γάμος και χαρά η Βασίλω (βλ. Μπρέντα) πρώτη, είπα ας το πάρει το ποτάμι, καλή διάθεση να υπάρχει και λίγη συνεργασία από τον συναγωνιστή και θα τα καταφέρουμε. Η Γρούτα όμως για να είμαι ειλικρινής με δυσκόλεψε. Αν και μου είναι από τους πιο συμπαθείς μπλόγκερς, αισθάνθηκα ότι έπρεπε να την αντιμετωπίσω με το σεβασμό που αξίζει σε μια μεγαλύτερη μου γυναίκα, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών (τώρα εικάζω κάπου στα προάστια της Λεμεσού θα τρώω βρισίδι). Έβαλα λοιπόν τη φαντασία μου να δουλέψει λίγο και της έστειλα ερωτήσεις μάλλον άσχετες με την (πολύ ευρεία) θεματολογία που καλύπτει το μπλογκ της, θεωρώντας πως αυτό είναι και το ζητούμενο του παιγνιδιού άλλωστε! 

Γενικά η Γρούτα μου έκανε καλή εντύπωση, απάντησε όλες τις ερωτήσεις και θα ήθελα να την δω στον επόμενο γύρο (Τι εννοείς ο γύρος θα είναι ένας;) Όπως ανέμενα οι απαντήσεις της περιείχαν άγνωστες σε εμένα λέξεις (τι εστί βανούκα;;;;), χιούμορ, αυθορμητισμό και φαντασία. Ωστόσο με απογοήτευσε λίγο όταν απέφυγε να επιλέξει αγαπημένο μπλογκ, ενώ εγώ ανέμενα να ρίξει λίγο λάδι στη φωτιά και να ταράξει τα νερά της μπλογκόσφαιρας! 

Τέλος, θα ήθελα να σημειώσω ότι έκανα φύλλο και φτερό το ίντερνετ ψάχνοντας μια έστω φωτογραφία από μια παραδοσιακή γρούτα, αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να μάθω τη συνταγή που πιθανότατα δεν θα υλοποιήσω ποτέ! Παραθέτω λοιπόν πιο κάτω, αυτούσιες τις ερωτήσεις και οδηγίες μου μαζί με τις απαντήσεις της:

Αγαπητή Γρούτα θα ήθελα να αποφεύγεις τις μονολεκτικές απαντήσεις και να αιτιολογείς όσο περισσότερο μπορείς τις απαντήσεις σου. Καλή διασκέδαση! 

         ΟΚξ
1. Επιστρέφει ο Γρούτος από επαγγελματικό ταξίδι και βρίσκεις μέσα στη βαλίτσα του ένα ροζ στριγκάκι. Πως αντιδράς; 
Σπάζω τα ούλλα, κάμνω τον άχρηστο - διώ του πας την κκελλέ , μες τα φτανά, στό "δόξα Πατρί, μες την φοτάν, μες τα μαννά, ως που να "κάτσει" τζαι να πει "μανά" - τζι αφού κάτσουν λλίον τα νεύρα μου... ζητώ του εξηγήσεις, πριν περάσω στον δεύτερο γύρο :)

2.    Ποιο σημείο του σώματος σου θεωρείς ότι εξιτάρει περισσότερο τον Γρούτο; 
Πολλά θα ήθελα να πω τα μμάθκια μου για να νομίσετε ότι ο Γρούτος είναι κανένας τζαι καλά ανώτερος, καλιεργημένος, σοφιστικέ τύπος, αλλά... ας μην κοροϊδευόμαστε... Ο Γρούτος εν κλασσικός άντρας τζαι μάλιστα Κυπραίος τζαι γουστάρει τα βυζιά μου τζαι τον κώλο μου πρώτα-πρώτα! Αρέσκουν του τζαι τα μμάδια μου, αλλά δεν τον... "εξιτάρουν" :Ρ

3.    Ποιο ήταν το πιο αναπάντεχο φλερτ που δέχθηκες και πως αντέδρασες; 
Είδες τωρά ίντα που μου κάμνεις... χμ... Τι να πω τωρά? Θα εκτεθούμεν ανεπανόρθωτα γιατί έχω ένα θέμα με το φλερτ... Εν χαπαρίζω! 
Για να καταλάβεις: μια φορά παλιά, ούσα αρραβωνιασμένη, εδούλευκα σε ένα γραφείο σαν γραμματέας. Οι άλλοι υπαλλήλοι ήταν ούλλοι άντρες τζαι μάλιστα νεαροί. Μιαν ημέρα ήρτεν ο ένας τζι έπιαν με στην κουβέντα τζαι σούξου-μούξου κλπ. Σε κάποια φάση λαλεί μου: μα τι μυρίζει έτσι όμορφα? Λαλώ του: εν το σπρέϋ που πίτησα για να ξεσκονίσω... Από το διπλανό γραφείο ακούστηκαν γέλια γιατί, όπως καταλαβαίνετε, η επόμενη ατάκα του επίδοξου κορτάκια ήταν ότι, εν το άρωμα μου που μυρίζει ε-τσι ό-μορ-φα! :D
Τέσπα, ο άνθρωπος έφαν το περιπαίξιμο του αιώνα τζι εγώ εν τον εξανακοίταξα στα μμάθκια άμπα τζαι δόξει του να ξαναπροσπαθήσει (που εν νομίζω να ξανατολμούσε) :ζ

4.    Ο Γρούτος σου υπόσχεται ότι δεν θα ξαναπαρακολουθήσει ποδόσφαιρο αν δεχτείς κι εσύ να μην φας ποτέ ξανά κόκκινα μανιτάρια. Τι επιλέγεις;
ΔΕΧΟΜΑΙΙΙΙ!!!! ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ! ΑΣ ΜΕΝ ΞΑΝΑΦΑΩ ΚΟΤΣΙΝΟΜΑΝΙΤΑΡΟ ΩΣΠΟΥ ΖΙΩ!!!Εξάλλου εμέναν εν τα μανιτάρκα της βανούκας που μ' αρέσκουν πιο πολλά :Ρ

5.    Σε 20 χρόνια από σήμερα ο Μάμμο σου ανακοινώνει ότι είναι gay και θα παντρευτεί στο Άμστερνταμ. Θα πας στον γάμο; Πως νιώθεις γι’ αυτό; 
Μα είσαι καλά? Θα απουσιάζω από τον γάμου του παιθκιού μου? Σαφώς τζαι θα πάω... Πως να νιώθω δηλαδή? Αν είναι ευτυχισμένος θα έιμαι τζι εγώ. 

6.    Σε έχουν επιλέξει για να συμμετάσχεις στο δημοφιλές τηλεπαιχνίδι «Παίζουμε Κυπριακά». Ποιους μπλόγκερς θα επέλεγες να απαρτίζουν την ομάδα σου και πως θα ονομαζόταν αυτή;
Τον Αντι-Χριστο (γιατί εδήλωσεν δημόσια ότι θέλει να πάει και όχι επειδή σκαμπάζει από Κυπριακά) τζαι... χμ... χμ... χμ... την Μισιρλού ;) Μια Παφίτισσα, ένας Λευκωσιάτης (χμ), τζαι μια Κοτσινοχωρκάτισσα, νομίζω έχουν καλόν τσιάνς. Αν και ο Ίνβικτος (ο Μέγας και Παντογνώστης) τζι η Ψύχα εν επίσης καλός συνδυασμός, αλλά μιλούμεν για απλόν κυπριακόν παιχνίδιν - ας μην το κάμουμεν τέλεια τσόντα :Ρ
Η ομάδα, φυσικά και αβίαστα, θα ονομαζόταν Γρούτα :) 

7.    Ποιον θεωρείς τον πιο σέξι Κύπριο πολιτικό;
ΑΑΑΑΧΧΑΧΑΑΧΧΑΧΑΧΑχαχαχχαχαχχα 
Μα σοβαρομιλάς? Έβαλες στην ίδια πρόταση το σέξι με το... κύπριος πολιτικός? Το σέξι με το πολιτικός εν παν μαζί, πόσω μάλλον όταν ο πολιτικός εν κυπραίος!!! Δηλαδή με ποιόν πρωτοκα@%#σω? Με τον Αναστασιάαααδη? Με τον ΧριστόφκιΑ??? Με τον Μαααλάαα? Με τον Κλικλήκα? Οϊ αν θέλεις να πάθεις χρόνια ανικανότητα θκιάβασε το επόμενο όνομα πρώην βουλευτή τζαι φέρε στον νου σου το παρουσιαστικό και την δράση του... Πι-ττο-κο-πί-της? Λαλεί σου κάτι? Τι να σου κάμω, σόρρυ, αλλά πρόσεχε ίντα που ρωτάς καμιά φορά ;)

8.    Με ποιαν κοσμική Κύπρια θα ήθελες να γίνετε φίλες;
Εν ιξέρω που κοσμικές. Μόνο που κωμικές ξέρω τζαι εν τοιαύτη περιπτώση προτιμώ μιαν που τις εξής: Ποστ, Αχάπαρη τζαι Cake... Σόρρυ αλλά εν μπορώ να θκιαλέξω μιάν :]

9.    Αν η ζωή σου ήταν τραγούδι ποιο θα ήταν αυτό;
Άκου ρε ερώτηση! Μα που πάτε τζαι βρίσκετε τες? Χάτε τωρά...
Συνήθως έρκεται μου να τραουδώ τούτο αλλά εν μπορώ να πω ότι αντιπροσωπεύει την ζωή μου. Για να μπορούσε να την αντιπροσωπέψει, θα έπρεπε να το τραγουδά (ο Στελλάρας) με κωμικό τρόπο (πράγμαν ανήκουστον) τζαι τζιαμαί που λαλεί "τραγουδήσω" να λέει πχ "κατουρήσω"... ε?

10. Ποια είναι η πιο αμαρτωλή σου συνήθεια;
Καπνίζω... Οϊ με ελιά, λιβάνι τζαι καρβουνούι μες το καπνιστήρι! Οϊ! Ως πριν 3 μήνες ετύλια καπνό Οουλντ Χολμπορν (κίτρινο) μες σε καφέ κολλούες γλυκόριζας... Μετά εγύρισα το στον ηλεκτρονικό... Άρα πλέον δεν καπνίζω, ατμίζω! Προβλέπω να το κόφκω τέλεια, σύντομα ;)

11. Ποιο μπλογκ πιστεύεις ότι είναι το πιο ενδιαφέρον και γιατί; 
Σιγά μεν σου απαντήσω έτσι ερώτηση! Σόρρυ αλλά δεν θα μπορέσω! Εξάλλου δεν μπορώ να περιορίσω τις προτιμήσεις μου σε 1! Εν πολλά τα αγαπημένα/ενδιαφέροντα μπλογκς :]

12. Ποιο άτομο όταν δεις να σε καλεί στο κινητό, βρίζεις θεούς και δαίμονες/δεν απαντάς; 
Αυτόν το άτομο δεν εγεννήθειν ακόμα! Ευτυχώς :D

13. Τι είναι το χειρότερο που ευχήθηκες για άνθρωπο και σε ποιον; 
Αν θέλεις πιστεύκεις, όϊ πως είμαι πολλά καλοσυνάααατη ή κάτι, αλλά εν ευχήθηκα ποττέ κάτι κακό για κάποιον άλλον. Ξιτιμάζω, βρίζω, κακοχαρακτηρίζω (ειδικά όταν οδηγώ) αλλά εν καταρκούμαι.
Ίντα με θωρείτε ούλλοι έτσι σκέδιον? Αφού εν το κάμνω λαλώ σας!

14. Μπαίνεις στο ασανσέρ, χαλά και μένεις κλεισμένη για 5 ώρες. Με ποιον/ποιαν θα ήθελες να κλειστείς και γιατί; 
Ε οϊ με τον Γρούτο φυσικά γιατί ο κώλος του πάει ροδάνι/"μιλά τα φαρσί" τζαι θα με φλόμωνε στο... πεθάνιο! Με έναν άγνωστο! Να κάμουμεν τζαι καμιάν καινούργια γνωριμία! Μόνο να μεν κλάνει, βρωμεί, έσχει μακριά σχέρκα, κοκκαλιεί κουλλούρι ή τρεμίθκια τζαι λαλεί πελλάρες :D

15. Απάντησες ειλικρινά τις ερωτήσεις ή με γνώμονα το ποιος θα διαβάσει τις απαντήσεις σου? 
Ειλικρινά τζείνοι που θα θκιαβάσουν τες απαντήσεις μου, αν δεν τους αρέσουν, ας πα να κουρευτούν πρώτον νούμερο! 
Ευχαριστώ για τες ερωτήσεις. Ελπίζω, φίλε/φίλη συμπλόγκερ, να σε εκάλυψα :)
Εγώ ευχαριστώ Γρούτα μου, κι ελπίζω κάποια στιγμή να πούμε από κοντά όσα δεν είπαμε εδώ! 

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Παστίλιες για τον βήχα του άλλου

Καθημερινά επιβεβαιώνω ότι ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται. Σήμερα αγαπητοί αναγνώστες, παρά το ότι μας χωρίζουν μόνο 10 μέρες από την ανυπέρβλητη γιορτή του έρωτα, δυστυχώς θα μας απασχολήσει ο βήχας. Ναι ξέρω θα προτιμούσατε να μας απασχολήσει ο έρωτας, αλλά δυστυχώς αυτό που μας καίει σήμερα είναι ο βήχας, πως να το κάνουμε;

Ο βήχας λοιπόν όχι μόνο δεν κρύβεται αλλά έχει βαλθεί να μου καταστρέψει τις πολιτιστικές μου εξορμήσεις. Και εξηγούμαι:

Ψες αποφάσισα να εξιλεωθώ για τις trash παραστάσεις που παρακολούθησα τον τελευταίο καιρό -no offence Μιμή αλλά το "Μαμά που πας" κάνει τον Σεφερλή να φαίνεται έτοιμος για το Broadway - και πήγα στην παλιά -νέα σκηνή Θοκ για να παρακολουθήσω τον Γυάλινο Κόσμο του Τένεσι Ουίλιαμς. Μια αρκετά καλή προσπάθεια κατά την άποψη μου, από μια ομάδα που μόλις συστάθηκε από νέους και ταλαντούχους ηθοποιούς. Το ενδιαφέρον σκηνικό και οι συμπαθητικές ερμηνείες ανταποκρίθηκαν σε ικανοποιητικό βαθμό στις απαιτήσεις ενός αναμφίβολα αριστουργηματικού θεατρικού έργου. Ως σύνολο λοιπόν, θα μπορούσα να πως ότι η χθεσινοβραδινή μου εξόρμηση θα ήταν μια απολαυστική εμπειρία, αλλά....

Δεν πέρασαν τα πρώτα πέντε λεπτά και ξαφνικά άρχισαν τα πρώτα γκουχ γκουχ από την κοπέλα που καθόταν πίσω από μένα. Μικρά διακριτικά γκουχ, που όμως ουδόλως περνούσαν απαρατήρητα. Αυτής θα της τον κόψω τον βήχα σκέφτηκα, αλλά μετά λέω τι φταίει κι αυτή η καημένη μπορεί πριν λίγο να αρρώστησε, ας μην είμαι υπερβολική. Μέχρι να ολοκληρώσω τη σκέψη μου όμως, άρχισαν άλλα γκουχ πιο δυνατά από μια ηλικιωμένη κυρία κάτω δεξιά. Να εξηγήσω ότι το κείμενο θέλει συγκέντρωση, δεν είναι κοτζιακάρο τέζα που αν χάσεις και 5-6 ατάκες δεν χάθηκε ο κόσμος. Ενώ λοιπόν κατέβαλλα σοβαρότατες προσπάθειες συγκέντρωσης στο δράμα του Τομ και της Λάουρα, δέχομαι τη χαριστική βολή από τον ευτραφή κύριο μπροστά μου, που με βήχα ανθρώπου που καπνίζει τρία πακέτα Marlboro ημερησίως, έπαιζε με τα νεύρα μου και την τύχη του. Και να σου η Λάουρα να κλαίει το σπασμένο γυάλινο μονόκερο και το κομμένο κερατάκι του και να τα γκουχ γκουχ από πίσω, και να η μάνα του Τομ να του σπάει τα νεύρα με τις συμβουλές της, και να ο ευτραφής κύριος με τον τσιγαρόβηχα του, να σπάει τα δικά μου. Γκουχ απο 'δω, γκουχ γκουχ από κει, κάποια στιγμή το μόνο που ήθελα ήταν να αρχίσω να μοιράζω παστίλιες και νερά και να κάνω μια ανακοίνωση "οι άρρωστοι να μας αδειάσουν την γωνιά".

Ίσως να διαφωνείτε μαζί μου αλλά εγώ πιστεύω πως όπως επιβάλλεις στο κοινό να βάλει στο αθόρυβο κινητό, έτσι θα πρέπει να απαγορεύεται και ο βήχας. Εντάξει δεν λέω, μπορεί να στεγνώσει το στόμα σου και να θέλεις να καθαρίσεις το λαιμό σου, δεν θα σου τον κόψουμε κιόλας! Τι τον θέλεις όμως κύριε μου τον Γυάλινο Κόσμο με την χρόνια βρογχίτιδα; Να τον καταπιείς κι αν δεν μπορείς να μου κάνεις τη χάρη να αποχωρήσεις. Επειδή όμως δεν έχασε κανείς την ντροπή του για να τη βρει ο Κύπριος θεατής, θα κάνω κι εγώ μια εισήγηση να εξετάζονται όλοι από ιατρό πριν εισέλθουν στις αίθουσες και μόνο με την έγκριση του ειδικού θα δικαιούνται να παρακολουθήσουν την παράσταση. Επίσης θα καταμετρώνται οι βήχες και στα τρία γκουχ θα καίγεσαι. Άλλο τρόπο δεν βρίσκω να απολαύσουμε κι εμείς του ποιοτικού μια παράσταση με την ησυχία μας!